Een maritieme tuin ontwerpen

Duindoorn is een van de weinige klassiekers onder de duinplanten waarvan je er zelfs wat van kan oogsten. In de tuin bereikt de plant een groeihoogte tot 2 meter. De duindoorn hoort dus thuis in de achterste rij van een maritiem bloembed. De plant houdt niet van schaduw van opdringerige buurplanten. Voorzie dus liever wat meer plaats. Over ruimte gesproken: ook onder de grond verspreidt het houtgewas zich graag. Om dit te voorkomen raden we je aan om de duindoorn in een plantkuip of met een wortelscherm aan te planten. Wordt de plant toch te groot, dan mag je gerust de snoeischaar ter hand nemen. De struik kan je het beste om de twee jaar in maart royaal snoeien. Je mag de plant ook wat uitdunnen, want enkel met voldoende licht op de takken kunnen de bessen tot in de herfst rijpen.

De ijsplant is heel vaak terug te vinden op Zuid-Europese stranden. In ons maritiem bloembed mag ze zeker niet ontbreken. De bloemen van deze plant zijn een ware voedingsbron voor veel insecten. Doordat ze maar 10 tot 15 cm hoog wordt, is de ijsplant de ideale kandidaat om vooraan in het bloembed te worden aangeplant. Daar zal ze na enkele jaren een dicht tapijt vormen. Ook als plant in een steentuin is de ijsplant ideaal. Met haar vlezige plantendelen is de plant - nog meer dan alle andere duinplanten - afhankelijk van een doorlatende grond. Om wateroverlast te voorkomen, kan je voor de aanplanting veel zand of grind met de grond vermengen. Ook de aanplanting in potten met een goede drainage is mogelijk - hierbij raden we je aan om een cactuspotgrond te gebruiken.

Met een groeihoogte van 30 tot 60 cm verdient de blauwe zeedistel een plekje in het midden van het bloembed. Daar vormt de plant het ganse jaar door een echte blikvanger waar haar blauwgrijze bloemen in juni bloeien. Eens ze in oktober zijn uitgebloeid, blijven ze aan de plant hangen en behouden ze de hele winter door hun karakteristieke uitstraling. Dankzij hun vormstabiliteit zijn de bloemen van de blauwe zeedistel heel geschikt voor boeketten of kransen van droogbloemen. Net zoals alle andere duinplanten is de blauwe zeedistel extreem droogtebestendig. Om zichtzelf van water te voorzien, vormt de plant wortels tot twee meter diep. De wortels van de variant "Eryngium Maritimum" hebben een licht nootachtige smaak en zijn geschikt voor consumptie.

Je hebt deze plant waarschijnlijk al eens gezien. Niet alleen de bloemen maar ook de geur van de rimpelroos merk je al van ver op. En bijen, hommels en vlinders zijn daar gek op. Net als de duindoorn behoort de rimpelroos tot de robuuste houtgewassen. Met een groeihoogte van 120 tot 150 cm past de plant in de achtergrond van jouw maritieme bloembed. Je kan de plant echter ook gebruiken als haag. Als je de plant niet snoeit, zal ze een heel verdicht wortelnetwerk vormen. Voor de rest valt de rimpelroos niet te vergelijken met de andere rozenvariëteiten : ze is ongelooflijk robuust, kan net zo goed tegen strenge vorst en hitte als tegen wind en zoute lucht. Er is maar één ding wat niet mag ontbreken : veel zon. De plant zal je de ganse zomer door belonen met prachtige bloemen - zonder extra meststoffen of snoeibeurten, van juni tot oktober.

Een andere kandidaat uit de rozenfamilie is de witte duinroos. In tegenstelling tot de compact groeiende rimpelroos vormt de duinroos lange, gebogen scheuten met witte bloemen. In de loop der jaren kan ze tot wel twee meter hoog worden. De bloeitijd van de duinroos is relatief kort, maar heel weelderig - tot grote vreugde van talrijke stuifmeelverzamelaars. Nog een voordeel : de plant bloeit in mei, wanneer er in een maritiem bloembed bijna niets bloeit. Dan vormt de struik talloze rozenbottels die zwartbruin glinsteren in de zon. Tuinvogels kunnen zich er tot in de winter mee voeden. De duinroos biedt dan ook een echte ecologische meerwaarde in het bloembed. Voor de rest is de duinroos heel robuust en helemaal niet veeleisend. Als de plant je boven het hoofd groeit, kan je na de bloei de snoeischaar bovenhalen en snoeien naar believen.

Ook struikhei is een van die robuuste planten die zich goed voelen op kale duingronden. De plant groeit langzaam en wordt zelden groter dan 30 cm. Dat maakt haar ideaal om in kleine groepjes te worden aangeplant vooraan in het bloembed. Deze heideplant is verkrijgbaar in tal van kleuren : van wit over roze tot paars. De paarse variant is bijzonder persistent en behoudt ook na de eigenlijke bloeiperiode haar kleur. Zo heb je van juli tot diep in de winter altijd een extra vleugje kleur in je bloembed.