Alles rondom de buxus

De buxusmot is een bijtend insect en behoort tot de familie der grasmotten (Crambidae). Hij komt oorspronkelijk uit Azië en werd in 2007 Midden-Europa binnen gebracht als invasieve exoot. Deze mot legt zijn eitjes voornamelijk op de onderkant van buxusbladeren. Na ongeveer vier dagen komen er groene rupsjes van slechts enkele millimeters groot uit de eitjes. Deze buxusrupsen vreten behalve aan de bladeren ook aan de bast van de buxus, wat leidt tot ernstige schade en eventueel het afsterven van de plant. 

Het is daarom het beste om buxussen vanaf begin maart tot eind oktober wekelijks preventief te onderzoeken en bij de eerste tekenen van besmetting de buxusmot fel te bestrijden.

Buxusschimmels brengen grote schade toe aan buxussen. De ziekte 'zware taksterfte', die wordt veroorzaakt door de schimmel Cylindrocladium buxicola, leidt tot het vallen van bladeren en scheuten en heeft een nadelige invloed op het uiterlijk van de plant. De overdracht van deze schimmel vindt plaats via vocht en wind. Beide factoren versterken ook de vatbaarheid voor de ziekte. Deze verspreidt zich altijd vanuit reeds getroffen bladeren en afgevallen loof. De verspreiding is bijzonder sterk bij temperaturen rond de 25 °C. Als de bladeren van een buxus 5 tot 7 uur lang nat zijn, verhoogt dat het besmettingsrisico enorm. Je moet deze omstandigheden daarom zo veel mogelijk vermijden. Giet vooral geen water op de bladeren. Het vatbaarst zijn de soorten Buxus sempervierens 'Suffruticosa' , Buxus sempervirens 'Rotundifolia' en Buxus sempervirens 'Raket'.